"Każdy człowiek ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje swobodę zmiany wyznania lub wiary oraz swobodę głoszenia swego wyznania lub wiary bądź indywidualnie, bądź wespół z innymi ludźmi, publicznie i prywatnie, poprzez nauczanie, praktykowanie, uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajów."

- Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, ONZ, 10 XII 1948


"Wolność religijna stanowi (...) samo serce praw człowieka. Prawo to jest do tego stopnia nienaruszalne, że domaga się nawet uznania wolnej decyzji człowieka o zmianie religii, jeśli nakazuje mu to jego sumienie. Każdy człowiek jest bowiem zobowiązany iść w każdej okoliczności za głosem własnego sumienia i nie może być zmuszany do działania wbrew niemu. Właśnie dlatego nie wolno nikogo nakłaniać siłą do przyjęcia określonej religii, bez względu na okoliczności i motywacje."

- Jan Paweł II

Szintoizm



Torii - brama wiodąca do chramów i świętych miejsc szintoizmu
Słowo „Szinto“ oznacza „drogę bogów“. Szitnoizm często uważany jest za kulturalną tradycję, w której wyznawcy czczą duchy, bóstwa i swych przodków. Sławią oni świętość całego wszechświata na przykła: gór, rzek, a nawet kamieni. W szintoiźmie istnieje słowo „kami“ które służy do określenia wszystkich bóstw istejących dla szintoistów. Lecz to nie jest wyłącznie wiara w kami, ale zbiór idei, przekonań i zasad które wskazują nam jak postępować.  Szintoizm jest główną religią Japonii (ponad 50% mieszkańców Japonii współczesnej wyznaje ją) .


Początek szitoizmu datuję się na okoła 500 lat przed naszą erą. Nie posiada swojego założyciela – wywodzi się z animistycznych wierzeń dawnej Japonii.  W religii tej nie ma „świętej księgi“. Istenieje nieskończona liczba kami począwszy od duchów natury poprzez bezpośrednich przodków rodziny oraz cesarzy i bóstw z panteonu.  Bóstwa te są z jednej strony usposobieniem sił  natury, a z drugiej- opiekunami poszczególnych aspektów życia człowieka.  Kami nie posiadają takiej mocy, jak bogowie innych religii- nie zapewniają człowiekowi zbawienia duszy po śmierci. Są one przewodnikami po życiu doczesnym.  Po śmierci każdy szitnoista staję się jednym z kami.  W Szinto niezwykle istoste jest pojęcie kooperacji – harmonii. W związku z tym nie ma jednejgo absolutnego boga, tylko wielu z których każdy jest potrzebny ze względu na swoje specyficzne cechy.

Ważnym elementem szintoizmu jest zupełny brak teologii i kodeksu etycznego, co może się wydawać niezrozumiałe Europejczykowi, ale Japończycy żyją w przekonaniu o „wewnętrznej czystości ” serca.  Zgodnie  z tą myślą każsy shintoista porpostu wie co jest słuszne, a co nie.

W szintoiźmie istnieją cztery twierdzenia o których szintoista musi zawsze pamiętać:

1. Tradycja i rodzina. Ponieważ istnieją kami przodków, a także klanów i obszarów, rozwinął się kult przodków oraz ścisłe związki z własną rodziną i klanem. Rodzina jest mechanizmem zapewniającym przetrwanie tradycji.

2. Miłość do natury.Natura jest dla szintoistów święta.

3.Kolejnym ważnym aspektem jest czystość fizyczna. Stąd rytualne kąpiele i ogólna dbałość o higienę. Dotyczy czystości zarówno w sensie materialnym, jak i rytualnym (człowiek mający kontakt ze śmiercią, chorobą lub krwią ulega skalaniu).

4.Ostatnim twierdzeniem jest matsuri. Jest to święto, które czci kami

Szintoizm ukształtował całą kulturę japońską, ze wszystkimi aspektami włącznie .

Pzejawia się on w zachowaniu Japończyków- w ich uwielbieniu dla ogrodów itp.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz